Ben ve Sen
Bir sevda çiçeğiydin gönül bahçemde açan
Her gece renklerini ben dererdim sadece Bir ışıktın belki de ömrüme neşe saçan Bu hidayet sırrına ben ererdim sadece Hasretin gonca gonca acıtırken canımı Bu aşka kurban diye çürüttüm sol yanımı Ve tahtımdan indirdim o gönül sultanımı Aklımı kederinle ben yorardım sadece Girdabında çözülen bir düğümdü gözlerin Ölüm denen bir sonla kördüğümdü gözlerin Yalnız benim kalbime hep bağımlı gözlerin Bu yolun elemini ben arardım sadece Dünyevi sorunlarla tükettin genç ömrümü Benim sevdamdı sade ömrüne saklı gömü Belki de sevinirsin görünce öldüğümü Ancak böyle bir sona ben varırdım sadece Artık aklımdan attım senin her bir resmini Dilerim toprak tatsın senin fani cismini Hayatımdan kazıdım kan kurutan ismini Salakmışım,yolunda ben erirdim sadece Yaprakları dökülmüş kuru bir dal gibiydim Fincanlarda çıkmayı bekleyen fal gibiydim Sonu mesuta hasret kalan masal gibiydim O harabe kalbinde ben dururdum sadece 10.12.2009 23:44 Kürşad Yaşartürk |
bu güzelligin hakkini veremem biliyorum
ve desem ki sayfalara aksa ;
"Yaprakları dökülmüş kuru bir dal gibiydim
Fincanlarda çıkmayı bekleyen fal gibiydim
Sonu mesuta hasret kalan masal gibiydim
O harabe kalbinde ben dururdum sadece"
bu dörtlük, kac kitap yazilirdi kimbilir.
isyana dönük, lakin sevginin essizligi muhtesemdi.
saygilar yazan yürege.