BÜYÜĞÜMbana uzaklardan ılık nefesli şehrin doğusundan gözlerini kapatıp kalbini açıp gelmişsin ayrı kaldırımlarda aynı taşı çiğnemişiz sen aynı ayrılığın bağrından ben görmediğim gözlerinin akından düşmüşüm buralara ak pak bir geçmiş dökülmüş önümüze ak pak bir hüzün işten eve gelirken belki bir çınarın belki bir erguvanın ruhu sinmiş üstüne kavuşamayan seslerimizin ayrı kalmış sözleri düşmüş dizelere sende bir matem kalmış bende karadenizde bir meltem... senden sadece bir gülümseme var gözlerimin önünde senden koca bir ayrılık ayrı dünyaların insanıydık tanıdık fakat alışamadık.. şimdi körelttiğimiz gözlerimizi açma vakti şimdi ayrı güneşlerin ısıttığı dizlerimizi örtme vakti biliyorduk sorgulamıyorduk bazen bu ayrılığı taşıyamıyorduk sözlerimiz hüzne düştü ıslattı ikimizi sözlerimiz bir görüşte dağıttı kederimizi lakin hisler uzaktan hoş gelir düşler ıraktan... koşmasak da bir aşkın arkasından bana insan olarak son bir söz söyle istanbul hatırına gülen gözlerinin hatırına bir fotoğrafta bana bir şey de sineme çekerim ya da çekip giderim ama bir fotoğraf aşkına gözlerimde eskittiğim bana bir şey söyle büyüğüm bekliyorum... |