ADSIZ SİİRŞiirin hikayesini görmek için tıklayın öylesine...
gece vakti,
bütün kuşlar uyumuş bütün sesler inzivaya çekilmiş, bir tek ben, gözlerim açık İbrahim’in bıçağını bileyliyorum... içimde ıssız bir kargaşa, başucumda okunmayı bekleyen bir kitap düşünüyorum... pandoranın kutusunu açıp bir kıyafet seçiyorum bu geceki rolum umutsuz palyaço... renkler karısıyor birbirine hangisi siyah! hangisi mavi! bilemiyorum!... aynaya bakıyorum yüzümde saydam bir makyaj, renklere ne oldu? göremiyorum!... |