YANLIŞ HAYAT...Yaşamakla, ölüm arasındaki o ince çizgide Adeta cambazlık yapıyorum bu aralar... Sanki her şey mükemmel gibi gözükse de Doyasıya ağlamak geliyor içimden… Ya tamamen çıkmalısın hayatımdan, Ya da hiç çıkmamacasına girmelisin bedenime… Ya söküp atmalıyım yüreğimden senin sevdanı, Ya da öldürmeliyim bütün ruhsuz bedenleri… Gün be gün yok oluyor içimdeki heves Her gün biraz daha kayboluyor yüreğimdeki umutlarım. Artık, tüm renkler siyaha dönüyor ömrümde Ne yapsam renkli yaşayamıyorum bu dünyada... Kan kaybediyor adeta biçare yüreğim, Can çekişiyor umutlarım çaresizliğin elinde. “Nerede hata yaptım” diye düşündükçe; Hep batıyor bir limana varmadan gemilerim… Tam yakaladım derken mutluluğu, Her defasında uçuyor yarınlar avuçlarımdan. Bıktım, usandım artık bu kısır döngüden, Ya bitmeli bu işkence, ya da bitirmeli içimdeki seni. Ya hepten benim olmalısın Ya da tamamen çıkmalısın hayatımdan... Gitmek isterken senin olmadığın diyarlara Bir sandal misali, yavaş-yavaş batıyorum, Tayfam yok, yolcum yok, Benimle batacak hiçbir şeyim yok… Kurtulmak için şişelerde teselli ararken Ölümlerden ölüm seçersin, yenilirsin hayata, Belki de sebepsizce yaşarsın, ölmeyi isterken delicesine… Sen, bilir misin iki arada bir dere kalmanın ne demek olduğunu? Bir adım atsan, yanarsın… Geriye dönersen, ölürsün. Her ikisinde de canın yanar için-için… Bir seçim yapıp, kurtulmak isterken bu ikilemden Alev-alev yanan ateşler içinde bulursun kendini… Aslında iki seçenek kalmıştır artık önünde: Ya sevdiğin atlayıp kurtaracaktır seni ölümden Ya da el sallayacaktır giden tabutunun ardından… Yaşananlar, bir film şeridi gibi geçerken gözlerinden, Vicdanı acıtsa da insanın yüreğini, Fayda etmeyecektir benim cansız bedenime… Kan kusamaz artık ismini sayıklayan dillerim, Seni kollarıma alamayacaktır, cansız bedenim, Gidenler geri gelmez, nafiledir biçare bekleyişlerin… Bitti artık her şey, sana olan sitemim, kinim, sevdam… Bir elimde sigaram, diğer elimde şarabım, Satmışım dünyanın anasını, boş vermişim her şeyi. Bu yanlış hayatta, dosdoğru da yaşanmıyor be gülüm… SAVCI |
Hep batıyor bir limana varmadan gemilerim…
Tam yakaladım derken mutluluğu,
Her defasında uçuyor yarınlar avuçlarımdan.
Bıktım, usandım artık bu kısır döngüden,
Ya bitmeli bu işkence, ya da bitirmeli içimdeki seni.
Ya hepten benim olmalısın
Ya da tamamen çıkmalısın hayatımdan...
.....................
.....................
Sen, bilir misin iki arada bir dere kalmanın ne demek olduğunu?
Bir adım atsan, yanarsın… Geriye dönersen, ölürsün.
Her ikisinde de canın yanar için-için…
Bir seçim yapıp, kurtulmak isterken bu ikilemden
Alev-alev yanan ateşler içinde bulursun kendini.......
Tesadüfen okudum şiirinizi (diğer tüm şiirlerinizide), o kadar içten ve de yasanmıslıklarla dolu kiii...Çok etkilendim.
Yazan yüreğinize sağlık!!!... Bundan sonra şiirlerinizi takip edeceğim,iyiki uğramışım sayfanıza..
Gönülden tebrik edıyorum..
Saygı ve selamlar bırakıyorum sayfanıza hem de çokca!!!...