ÖLÜM ZOR DEĞİL
Burguların yoğunlaştığı
Bir akşamda çırpınıyorum Sensizlikle sevişerek Ve anılarınla dans ederek Yırtınıyorum Sesimi duysun diye zaman Takvim yaprakları kıskansın Mimoza çiçekleriyle Koklayış sendromumu Ama küller savrulurken Yanmış yıkılmış bedenimden Sadece rüzgarların kokusuna Ulaşabiliyorum yok oluşlarda İçimdeki kurt adam Ve gözlerimdeki tavşan Kavga ederken Bu yalancı şehrin Kaos delisi sokaklarında Yalnızca yalnızlığıma selam verebiliyorum Bıraktığın akvaryum balıklarını seyrederken Ve bir tek gözyaşlarımla Kurutma sakın dediğin Sardunyaları suluyabiliyorum Sessizce Eğer bir gün döneceksen Sakın önceden haber verme Öyle sıradan bir çalışla Çal ki kapımı Kapının arkasında canlı kalayım Yoksa biliyorsun Ayak seslerinin hastası olduğumu Kapının ötesinde İnce topuklarının üstünde Duruyorsa bedenin O kapıya toslamak Olacaktır son marifetim Sona varmak zor değil Bitirmek bir yağmur akşamında Hiç bitmeyecek sanılan o uzun kışı Yatmak Sonsuzluk uykusuna Son nefesi vermek zor değil Sona varmak zor değil Sana varmak zor O kadar uzaksın ki Bu kadar yakındayken Ölüm zor değil.... |
Sakın önceden haber verme
Öyle sıradan bir çalışla
Çal ki kapımı
Kapının arkasında canlı kalayım
Yoksa biliyorsun
Ayak seslerinin hastası olduğumu
Kapının ötesinde
İnce topuklarının üstünde
Duruyorsa bedenin
O kapıya toslamak
Olacaktır son marifetim
Sona varmak zor değil
Bitirmek bir yağmur akşamında
Hiç bitmeyecek sanılan o uzun kışı
Yatmak
Sonsuzluk uykusuna
Son nefesi vermek zor değil
Sona varmak zor değil
Sana varmak zor
O kadar uzaksın ki
Bu kadar yakındayken
Ölüm zor değil.......:((((
off off yine hüzün yine hüsran...ama tek kelimeyle mükemmel bir şiir iki damla göz yaşı bıraktım şiiri alıp giderken...
sevgiler yüreğine