BİR SOLUKTU YAŞAMAK..Bir soluktu yaşamak. Uzakta puslu, Parıltısız ışıklı şehirde.. Karanlığın içinde,gizli çığlıklarla Sessizce... Bir iç çekiş masum sevgide, Küçük bir umutdu gönülde, Çatlamış dudaklarda Aşkın hasretinde.... Pembe hayallerim , Oynaşan gölgelerin ,kavurgan bir yalımın Ortasında , bir soluktu Yaşamak... Uzun soluklu kararlar içinde , Kapana kısılmış acımasız düşüncelerim Yaşanmışlıkları sorgularken ; İçimdeki boşluğun Çelişkili tutukluluğum mu? Yoksa... Kartanelerinin kanatlarında , Can bulan gözyaşlarım mı ? Bilmiyorum... Benliğimde hapsolan , Duygularımda ki dönüşsüzlüklerimde. Bir yol ayırımında Sessizliğin... Güvenli korunağına sığındığımda. Bir soluktu yaşamak yaşanmışlıklarımda , yaşayacaklarımda.... Eda TÜTER. |
Kartanelerinin kanatlarında ,
Can bulan gözyaşlarım mı ?
bir yanım kar
bir yanım üşüyen insanlar
ve aramızda volkan'lar....
giderim yorumsuz tüm ezgilerimde
sadece gözyaşı
sadece anılar...
şairim, geceme ne güzel kondunuz
içten teşekkür ve tebriklerimle...