* AŞKIN KIMETİNİ BİL *
Bir yangındı şairlik
Gönül verdin mi mavili bir deme Sevinçle çırpınır yüreğin Bil ki bu, Budur işte, Aşkın kıymtini bil Ben bir gurbet çocuğuyum Yollar çile gömleğim, Hasret özge sazım. Yanık türkülerle hüzün buluta girer Bir pamuk halinde duman duman Ben bir gurbet çocuğuyum Yollar çile gömleğim Hasret özge sazım Bir yıldız var aramızda Bir yoldur çok uzak Göz değmemiş bir gezegen Her şey onda saklı ona sor, Bir aşkın bin sevdasını. Belki de kapıyı açar usulca bir gün yüzüme Aşka ne gerekli; ıslak mavi sabahlarda? Elbette; hüzünlü bir şarkıda kollarında uyanmak Bir sarı papatya yaprağına, sanki konmuş gibiydin, sendin o! Bakıp güldün, barış anlamında Gördüm gözlerinden gülen mehtabı Öper gibi geçti, kirpiklerinden. Nuri Dağdelen Özdere/İzmir 23.8.2006 |