ŞAFAK VAKTİ DÜŞLERİsen benim kanayan yaramsın içimin çıkmazlarında kaybolduğum... şimdi bu yorgunluğuma kırılma kovma beni gözlerinin bahararından beni sensiz bırakma... yüreğim zemheri ayazı aklım firari yorgunum seni düşlemekten şimdi şafağında uykusuz bir gecenin ağustos yangınlarına hasret yüreğim bozkıra kırağı düşmüş içim üşüyor... şimdi kokun kaçamak dolanıp duruyor odamda içimde kaybettiğimsin... şimdi gözlerine söküyor şafak bir şiir üşüyor penceremin pervazında bir damla gözyaşı olup akıyor süzülüyor yokluğun ve ben saçlarını okşuyorum bilmiyorsun bahar gözlerine düşler kurduğum uyuyor musun düşlerine düşler kurduğum duyuyor musun... ŞAHBEYİT FATİH ŞAHİN IŞIK |