gelmelerinin adı karanlık...
ayak seslerin mi onlar
tenime değen bu esinti nefesin mi geldin mi... bu ses , ah evet bu ses gelmelerinin bestesi , gelmelerindeki o huzur melodisi gözlerime bak , yine yolunu gözlüyorum gözlerime bak yine bulut bulut gözlerime bak yahu bak gözlerim gelmelerinin suskunu tut ellerimi tut, bak ilk tuttuğunda ki gibi sesimi işitiyor musun ey sevgili titrek, ürkek geldin mi deyişini bir duy duy içtenliğini seslenişimi duy özledim deyişime kulak ver yüreğim yandı sevgili gidişinde tenim yandı sevgili nefesini götürüşünde kahretsin kahretsin ışıkları kimler açtı gözlerimi kimler araladı kim uyandırdı yine beni yüreğimi kim yaktı hep karanlık diledim sevgili gelmelerine hep karanlık adını verdim mumlar yaktım ya yollarına bir bir üfledim yıldızlar vardı ya gokteki düşsünler birbir die dualar ettim karartın her yeri karartın... duyamıyorum ayak seslerini kapatın pencereleri nefesi karışmasın benim olmayan gokyuzune gözlerime her baktığında gözyaşım olmuşsun meger ellerimi tut dediğimde sesimi duy dediğimde... sen gitmişsin meğer ey sevgili gelmelerine karanlık çöktü yine gelmelerin yasaklı gelmelerin soğuk ıssız gelmelerin gitmelerinin habercisi... söndürün ışıkları yalvarırım söndürün bu sevgilinin ayak sesleri... elif... |