Can ile Canan

Devlet-i cennetin bahçesinde açan tek gül
Kanlar içinde bahtı puslu sevdiğim
Aman dilememiş ve diletmemiş milletim
Yedi cihanı arka bahçesi gibi korumuş

Şimdi kendi evine mi sahip çıkmaz, çıkamaz
Kim demiş kim inanır buna şaşarım!
Atam yaşadı, Ceddim yaşadı, dedem yaşadı…
Babam yaşadı, ben yaşadım, evladım yaşayacak…

Cümle âlem ki bilir; burası Türk’ün bahçesi
Atmadık Kürd’ü, Laz’ı, Çerkez’i…
Hepimiz kardeşiz dedik Koca Âdem’den beri
Yazık etme bin yıllık kan kardeşliğe…

İnanma şu gâvurun sözüne!
Nifak sokmasın temiz yüreklerimize
Şeyh Edabali’nin hatırasıdır, demez mi?
Kök salın tüm cihan-ı koca âleme

Kız verdik, kız aldık
Nam salmamış mı kardeşliğimiz
Atamız yaşadı, Ceddimiz yaşadı, dedemiz yaşadı…
Babamız yaşadı, biz yaşadık, evladımız yaşayacak…

Bu topraklar bizim ceddimizden yadigâr
Gel sahip çık bura benim şura senin deme
İkimizin ortak malıdır satma cananı
Çıkarma satılığa bedeli yok vatanımın

Hiç can canandan, canandan bedenden kopar mı?
Ben can isem, sen canan, beden vatan
Sen can isen, ben canan, beden vatan
Söyle şimdi hangimiz satan!

Olmaz böyle kardeşlik satmakla…
Ne sen ne ben ne başka bir kardeş
Çıkmaz içimizden bir kalleş
Uyan! Kimseye düşmez bu cennet vatan

Dursun artık bu bulunmaz kardeşkanı
Kız verelim, kız alalım, selam verelim, selam alalım
Bulanmasın cennet vatanıma kardeşkanı
Sevelim, sevilelim; gülelim, güldürelim

Atamız yaşadı, Ceddimiz yaşadı, dedemiz yaşadı…
Babamız yaşadı, biz yaşadık, evladımız yaşayacak…
Ben can isem, sen canan, beden vatan
Sen can isen, ben canan, beden vatan…

Cebrail UÇAR
18 Ara. 09