Esiri OlmuşumYapayalnız odamın bir kenarında Oturmuş düşünürüm şöyle geçtiğim köşeleri Alıp götürür beni çok uzaklara, bilinmezlere Şöyle bir bir anımsarım, geçmişi gözümün içinde Ne çok şey yaşamış, ne çok isyanım olmuş… Sanki esiri olmuşum bazı bilinmezlerin? Hep eskiye dalıp bugünden kopmuşum! Neden mi? Ah bir bilsem be kardeşim! Diz çöktürüyor şimdi, yendiğim! Gözyaşı döktürüyor, önceleri sevindiğim! Nasıl geldi nasıl geçti bunca yıl, bilen var mı? Artık ömrümüz doldu taştı. Sevgiliye hep hasret olunur mu? Anadan babadan hep uzak olur mu? Bunlar ne acı… Dayanmaz belki bu can! Tükenir. Yeter gayrı, belki duyar bir bilinmez sesimi… 07 Ağustos 2010 Cumartesi Cebrail UÇAR |