Bu şiir şanlı türk tarihine atfedilmiştir. Hümeyra herhangi bir kişi değildir. Hümeyra herkesin aradığı, özlem duyduğu ışıktır aslında saygılarımla....

HÜMEYRA 3

(karanlık bir zamanın bilinmeyen düşleridir yaşamak)

Bir kıvılcımına hummalarla yarıştım,
Zindanlarla yaşadım,
Yaslandım doğrulduğum yerlere, Hümeyra ,
Dehlizlerinde koştum hayatın.
Geçtim , her geçitinde devler bulunan zindanından,
Dimağında kandilleri damıttım.
Huzmeler kopardım çağıltılarından,
Vuruldum dirildiğim yerlerde,n
Hani dirilir ya insan,
Şavkı vurur güneşin yelesinden,
Katreler devşirdim dehlizlerinden,
Sancılar taradım demirden pençelerle saçlarından,
Yıkıldı gönül sarayım,
Alıştığım acıların ,tasvirsiz umutlarına.
Şimdi dolanır sabahın serin rüzgarı,
Kalbimin yıkıntılarında.
Aynalara alıştım Hümeyra;
Kopardım, korkunç yanlarını saçlarımın.
Kapattım ışıklarını beni saran çehrene.
Tarih ; uzun bir çizgi gibi geçti ufuktan,
Zaman; ne varsa alıp gitmişti çoktan.
Çoktan aşmıştık kaf dağını, Hümeyra;
Devlerle yaşamaya alışmıştık çoktan.
Yine gel , eskisi olmasın hiçbir şeyin
Hiçbir şey senden eski olmasın.
Çünkü sen değilsin eğilen,
Yeniden kalk Hümeyra, saç ışıklarını
kör karanlılardan.
gülümse yine bize ,
tenhalarda yaşadığımız tarihin sayfalarından….


Yunus Yavuz / Bozkırın şairi/ Erzurum