KUL AZMADIKÇAHayat ağacının kırık dallarında Solan yapraklar gibi bedenimiz. Ne ölüyüz Ne de diri… Solgun bedenlerimizde ruh olsa da Yaşayan birer ölü gibiyiz. Gözlerimizdeki yaşlar kurumuş Kalplerimizdeki atışlar susmuş Solgun dudaklarımız gülümsemez olmuş Bedenlerimiz diri olsa da… Bizi biz yapan Ruhlarımız ölmüş. Bizler birer kukla Nefislerimiz ise kuklacı Nefsimizin elinde iplerimiz Hareketlerimiz istemsiz, Bakışlarımız şuursuz. Oynatıcımız nefsimiz ya Nereye isterse gideriz. Kader deriz başımıza gelenlere Kadere kızamayız… sövemeyiz de… Yükleriz feleğe günahlarımızı Halbuki… Kula bela gelmez ALLAH yazmadıkça, ALLAH bela yazmaz kul azmadıkça. AKYOL |
Sevgi yazan kalemiyin ritmi şiirlerin dansıdır…
...........................................Saygı ve selamlar..