Deli yeller kesilip, akıl başa dönünce
Saçlar bir bir kırarıp, gözün feri sönünce
Zaman ilaç olup da, acılar küllenince
Girdabında kaybolur insan keşkelerinin.

Terk edipte gittiğin, o kapkara gecede
Kelimeler sır oldu, düğümlendi hecede
Gururum açmıydı aç, bekliyordu köşede
Ayağına sarılıp, gitme deseydim keşke.

Evimizin direği, canımız babamızdın
Dil yarası geçmiyor, biliyorum çok kızdın
Yaşarken tek bıraktım, mezarda da yalnızdın
Kırmasaydım kalbini, dilim kopsaydı keşke.

Minicik bebeğimdin, bir parçaydın özümden
Bilemezdim sonunu, kudurmuştum öfkemden
Alamadan gönlünü, deprem ayırdı bizden
Elim kırılsaydı da, vurmaz olaydım keşke.

Keşkeler büyüdüler, saplantı oldu bende
Artık boğulur oldum, bu kısır döngülerle
Silsem yaşanmışları, sihirli bir değnekle
Hayata en başından başlayabilsem keşke.
akyol