Uçurtma
Bir uçurtma uçuruyorum
Gökyüzüne doğru... Umutlarımı, özlemlerimi yüklüyorum Uçurtmamın sırtına. Ve sıkıca tutuyorum ipinden Uçurtmam kaçmasın diye. Rüzgarların en kuvvetlisi, Yağmurların en şiddetlisi, Vursa da uçurtmamın bağrına Uğraşıyorum terazisinin bozulmamasına. Ben ve uçurtmam tek beden, Yükseklerde uçuyorken... Bir hiç uğruna ölen, İnsanları görüyorum, Açlıktan kurumuş bedenler Üst üste yatarken. Kavrulan topraklara gölgem düşüyor. Çocukların neşeli kahkahalarını, Yeni doğan bir bebeğin ağlamasını, Hayata son nefesini veren bir ihtiyarın Sesini duyuyorum. Bir uçurtma uçuruyorum Gökyüzüne doğru, Acılarımı, gözyaşlarımı yüklüyorum, Uçurtmamın sırtına Ve koyuveriyorum ipini İzliyorum arkasından Enginde kaybolana kadar. AKYOL |
Şiir yaşam biçimimizdir…
...........................................Saygı ve selamlar..