BAKMAK VE ANLAMAK
Canım oğlum İsmet Alp’e…
Bir gece vakti Başımı kaldırdım Baktım gökyüzüne Yıldızların altında Anladım ki o anda Bir zerreyim bu âlemde Sensizim hem de Ne varsa ellerimde Bekçisiyim, emanetçisiyim sadece Bir düşün dostum, iyice İyi, kötü her şey Tanrı’dan emanetse Emanete hıyanet olur mu sence? Bir gece vakti Yüzüme vurdu rüzgâr Kaldır başını, bak diyordu sanki Şu sonsuzluğa Bunu bir yaradan var Koparır ondan kulu, uzaklaştırır Yanlışlar, günahlar Yaklaştırır doğrular Haydi dostum, biz insanız! İnsanlar doğruyu bulmalılar Bir gece vakti Başımı kaldırdım Baktım gökyüzüne Gülümsedi yıldızlar... Gürsel İLERİ |