Hasta Ve UmutŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 19.07.2002 Saat:12:45 Zonguldak Devlet Hastanesi (Bir askerimin tedavisini beklerken...) Umutla beklerdi hastalar sabahı. bir nefes, bir gülüş, bir bakış diye… Gözler t/arardı telaşla etrafı; bir doktor, bir derman, bir ümit diye… Aslında ne doktor, ne ilaç, ne de sargı.. Sadece ilgi beklerdi insanlardan, azıcık ilgi… Bilirdi aslında; çok yakında yaşamının sona ereceğini… Çok acele dört kolluya binip, mezarlığın yolunu tutacağını… Yine; evvelinden açtıkları çukura, çok acele gömüleceğini. Ama yine de beklerdi, umutla sabahı… Bir tebessüm, bir ümit, bir derman diye… Günay Özdemir merSİNop Fotoğraf: Sinop 2009 |
Zenginin oyuncağı...
O an geldiğinde bir ışıkla gitmekte var
bir hışımla gitmekte var
Ölüm anını yaşamayı sevmem aslında
ancak ölümü hatırlamak umutla beraber
benim başıma kesinlikle gelecek birşey ... :)
ya NASİP...
ÜSTAT...