Ranzamdaki boşluk
Ranzamda yine sensiz saatler var;
Çarşafıma yapışmış gülüşlerin. Sana sarılmak için atıyorum elimi; Boşluğa çarpıyorum her seferinde! Bazen ay ışığına haykırıyorum adını, Bazen şafağın kızıllığına. Ne kadar yabancı bir dille çağırsa da yüreğim seni, Hep Türkçe dönüyor yokluğun. İleri sarıyorum kaseti Belki gelirsin diye, Aynı şarkı duruyor önümde; Ayrılık,sensizlik,yalnızlık… Ranzamda yine olmayışın var; Yorganıma sarılmış göz yaşların. Sana dokunmak için uzatıyorum elimi; Düş kırıklığına uğruyorum her denememde! Sakin bir uykusuzluk eşlik etse de –sağ olsun- Yalnızlık kol geziyor caddelerimde, Çaresizlik; Bekçi,kulübemde! Ranzamda yine yastığım,yine yorganım var; Kitaplarım var üzerinde. Sana yazılmış şiir müsvetteleri, Resimlerin… Sen? Nerdesin bilmiyorum; Ama ranzamda yoksun… |