GÜLÜME
Bir gül ağacı gördüm, dalları düşmüş.
Belliki üstünde, binbir dert yüklü. Çektiği çileler , boyunu aşmış. İçinde onulmaz, dertlerle yüklü. Ah deyip, bülbüle nameler yakar. Derdinin içinde saf bir aşk saklar. Sevdalı yolcular, onu hep koklar. Saplanmış aşk oku, acılar yüklü. Yaprağı burcu, burcu, sevdayla kokar. Kokladıkca, aşığın bağrını yakar. Sanki dallarına, bir kurşun sıkar. Doğrulmaz dalları, içi dert yüklü. Bülbül güle hasret, gülde bülbüle. Sevdalar depreşip, düşüyor dile. Aşk nameleri, yüklenip güle. Kendini kaybetmiş, başka hal yüklü. Muhlis SÜNBÜLCÜ. |
saygılar kaleminize