Sen benim gönlüme girmedinki...
Kandırıp arsızca girip içeri
Zannettin usulca çaldıgın gönül Unutur çabucak yaşananları Bilmedin unutmaz Aşk’ınla çarptıkça Gerçekten delice seven gönül Arsız ve hırsızca aç diye diye Çaldıgın o küçük gönül kapısına Ellerinle sen vurdun kilit Açılmamacasına Artık kilitleri bile pas tutmuş Anahtarı kaybolmuş Sevenin umudu yokmuş Dönsende artık açamazsın Sevdigini söyledigin dillerin Yalancıymış... Nasılda inanmış zavallı gönlüm Bilmeden sözlerin sahte oldugunu aldanmış Kanmış zavallı gönlüm Sevmiş... Hemde ölümüne sevmiş Giden bir gün döner diye Umud eder olmuş Dönmemiş giden Gelmemiş gönül sarayına Umudu tam kalbinden Kör bir kurşunla vurmuş Gönlüm... Anlamış ki seven yanlızca kendisi Üzgün sessiz bi çare Köşesinde aglamış gecelerce Ah etmiş binlerce sevdigine Kızmış kaderine kerelerce Lanetler okumuş sevdasına Sevilenden ses yok Seda yok! Bilmedigin sadece Sen benim gönlüme girmedin ki Oraya ezelden adın yazılmış!.... Hülya Kanber. |
Oraya ezelden adın yazılmış!...
Evet bazen öyle değil midir,biri vardır hayalimizde onu yar bilmişiz uğruna düşler kurmuşuz belki bir de isim takmışız nerden estiyse diye sorgulamadan.Ama nasılsa yok diye sadece hayallerde yaşatmışız..
Sevgiler..