GURBETGurbet Duydum ki bir köydesin Hala bende öylesin Ya hıçkırık ya öfkesin Nafile sen de özlersin Örneğin Elazığ’ı özlersin Mesela hastane caddesini Ya da herhangi bir caddeyi Belki bir sokağı Belki de bir daireyi Hatta bir odayı Bir ortamı özlersin Hiçbirisi değil ise Anneni özlersin Özlemeden edemezsin Sevmediğin insanları Olumsuz anıları Özlemeden edemezsin Sen gurbetçisin artık Ayrılığın kendisi gurbettir Özlem dediğin nedir ki Yüreklere düşen kor ateştir Vefasızların devleştirdiği Ayrılığın oğlu hasrettir gülüm. (20,07,2000 / Elazığ) Hıdır Canalan Şair Arş. Yazar |