SONBAHAR AFETİMkızmayın, bir zanlı gibiyim idam sehpasında. artık mecalsiz zihnim yalnız gecenin kalıntıları belki de, bilir miydiniz? kaç gecem geçti? yalnız, yorgun, yitik bir kaleyim kumdan yapılmış, dalgalardır kaderim, eksiltir tane tane, destursuz zamanı ve yıkımı... işgal altındayım alışkanlıklarımla, ne biter ne başlar, son bahar afetlerim var içimde, bir kaç yaprağı ziyan eder her gün... |