KALMADIVirane ettin mor sümbüllü İrem bağımı O bahçe ki tek salkım üzüm bile kalmadı Koskoca saraydın çevremi ihata ettin Yaktın, yıktın surları tozun bile kalmadı. Meğer mekânın ayrı bahçem eğlencelikmiş Evim barkım dağıldı gönül yurdum kalmadı İçimde özden öte bir can idin vefasız Fersah öte yollar, kavuşmaya hal kalmadı Her ufkun öte yanı gözlerimde hasrettin Ocağımı boş ettin yanacak köz kalmadı Sen benim huzur yurdum sevgide umudumdun Hep ayrılık çektirdin vuslattan iz kalmadı Kanatlandı yüreğim dağladın kül içinde Oldu közden bir torba, sudan eser kalmadı Döküldük sere serpe olduk maskara ele Aşk kitabımda sana, tek söz bile kalmadı. Jale KESKİN |
Güzel şiirini ve yazan yüreğini kutluyorum üstadem.