Keşke
Keşke bir ebâbil olsaydım.
Sabah akşam demeden uçsaydım Kâbe’nin üstünde. Keşke bir kandil olsaydım. Ve beni yaksalardı Kâbe’de en karanlık günde. Keşke bir yağmur tanesi olsaydım. Ve aksaydım Kâbe’nin o güzel altınoluklarından. Keşke bir hâfızın sesi olsaydım. Ve çıksaydım Allah lafzıyla birlikte soluklarından. Keşke bir rüzgâr olsaydım. Ve müminlerin selâmını getirseydim Allah’ın rasülüne. Keşke bir gül-i zâr olsaydım. Ve vatan olsaydım dünyanın en güzel gülüne. Keşke güzel bir söz olsaydım. Mübârek insanların ağzından çıkan.. Keşke bir göz olsaydım. Daimâ helâle, Kur’ân’a, manâya bakan. Ama bir insanım ben. En şereflisi Allah’ın yarattıkları içinde. Dünyâdaki en değerli canım ben. Çünkü insan en değerli can bu mukaddes dinde. Mustafa ARSLAN [Acizim (Hisârî)] |