Masal
Bir varmış, bir yokmuş.
Masal masal içinde, bir büyük Sevgi içinde, Kalplerinin atışı Daha onyedi iken, İki yürek yanyana gelmiş Aniden. Masal bu ya, İkisi bir olmuş sevgi seli ile Coşmuş. Ne zaman varmış Ne mekan denen yer, Ordaymış. Bulutlar ayaklarında, Gök yıldızlara dayanmış. Tarifi olmayan bir his bu, Anlatılmaz ki ey yabancı. Otur, dinle bu masalı ki Masalcı bile merakla, Kendi içine dalmış. Bir deli rüzgar savurmuş İki ince dalı, dört bir yana. Aradan zaman, kum saatinin İçinden kayarken, Sevgi tomurcukları Ta derinden Filizlenmekteymiş, Baharı beklemeden. Aman ha düşmanı çoktur Bahar kapıda, Sabret gönül. Çıkmadan Kış kapıdan, Ötmesin gönül bülbülün Der ya büyük ermiş Kim dinler. Gönül bu hangi emre Boyun eğer. Kimsenin gücü yetmemiş; Ne zamana, Ne zamanı bekleyen, İki sevgilinin aşkına. Gökten sevgiler düşmüş Yazana, okuyana, yaşayana Hepsi kansın doyasıya. (Ekim 2009) |