Bir Cehennem yakıldı
Üflenmek üzere SÛR
Hilâl’e Haç çakıldı
Bende suç.. bende kusur..

Mâbedim kuşatıldı
Minberim boşaltıldı
Mihrabda keyf çatıldı
..Ve sönmek üzere Nur..

Elim yumruk sıkmadı
Gözümden yaş çıkmadı
Sel’im küfrü yıkmadı
Meydan boş, azdı Gâvur..

Câmim var, vaazım yok
İçinde namazım yok
Böyle Kul’a lûzum yok
Kulluk böyle mi olur?

Minaremde; yasak var
Diyalogta pasak var
Gösterdi ki bu karar
Gebr’in oğludur Gâvur

Ebed Düşman Haçlı Bush
Yamyamlıkla yoğrulmuş
İnsan etiyle doymuş
Ceddiydi Kral Tafur..

Onun emri her puştluk
Arz’ı sardı sarhoşluk
Budur Osmanî boşluk
Beni kahreden budur..

Çıkılmazsa sefere
Çok can yakar Kefere
Ak Sancak düşer yere
Ümmed Ümmed’den soğur..

Hakk gelse zulmet gider
Bu Şeytanî Bed gider
Rabbim! bize ülfet ver
Cihad aşkınla yoğur..