-Susuyorum işte-
Teneşire yatırılan bir cesedin,
Hissedemediği soğukluğu hissediyor bedenim… Üşüyorum belki de ölüyorum… Ustamın dediği gibi İnsan üşürken mi ölür yoksa Ölürken mi üşür… Bende bilemiyorum… … Bir fahişenin saklayamadığı umutsuzluğu var sanki yüzümde Gayri meşru düşler büyütüyorum içimin en tenhasında Yakası biraraya gelmiyor düşlerimin... Ve yüz görümlüğü istiyor kelimeler dilimden Susuyorum işte… … Geceye bir türlü düşemeyen uykusuzluğum, Ar damarı çatlamış bir gece, Duvarda sokak ağzıyla bağıran bir saat… Sırtı yere gelmiyor bu gece hüznün… Ve bir anda ölüm oluveriyor Avaz avaz suskunluğum düşsüzlüğümün labirentlerinde… … Onca sessizliğe inat Dilim yine bildiğini okuyor Susuyor… Dünden kalma, eski püskü Anlamı anlamsızlığı ile yer değiştirmiş İki üç kelime gelse de dilimin ucuna Harfsizliğim devam ediyor işte… … Umursamaz bir yanım oluştu epeydir… Elden ayaktan düşmüş bir yalnızlığı alıyorum koynuma her gece… Ve ben bu kentte hala üşüyorum… Ve ben bu kentte hala düşlüyorum… 00:43 04/12/2009 YitikHatıra(RecepGüneş) |
" duyarsın
derinlerde bir yerlerde
insanın insana bölünmesidir yalnızlık..." Tekin Gönenç_
hani fotoğrafları dillendiriyorsunuz ya
(gözlem gücü süper)
şiirleri de izlettiriyorsunuz...:)
tasvir ve anlatım, karşımıza bir resim çiziyor ...
dostça...