ZAMAN VE BEN
Öyle bir an yaşıyorum ki
Yalnızlığımın dünyasında, Tavır takınmış zamanın Ruhumda kopardığı, Fikirler zulmet içinde Kıvranıp duruyor durmadan. Hıçkırıklara boğulan hayat, Saflığımı kemiren düşüncelere Gönülsüz refakat ederken, Ruhum bedenimde Tahriklere takılmanın Bedelini ödüyordu, Felaketlere gebe kalarak. Mutluluğum ezelden beri Kurtulmayı bekleyen bir esirdi Nedensiz zorlamalara yayılan . Ne vakit baharı düşlesem Men edilirdim, Gizli bir elin himayesinde, Şuur altı isteklerimde Beliren yaşamak arzusu, Yüreğimde çırpınan Korkak bir algılayış olmuş Kaderin sürümünde. Böyle karmaşık duygularda İstikrarsız zaferler Azdırırken aklımı, Haylaz salıntılara Kin sıçratırdı Karşılıksız kalan ümitlerim. Nevzat TAŞKIRAN 04-12-2009 |