Dudaklarıma Dokunacağım
Sevdan göçmenlerin kanatlarında sürgün
Ben senin sevdana sürgün tükeniyor ömür Ne günüm belli ne de gecem aydınlık sensiz Nasıl yaşarsın bilmem yabanlarda bensiz… Sensiz akşamlarda, zifirlere seni yazacağım Belki sensiz, sevgisiz kaç bahar yaşayacağım Seni görebilsem de, göremesem de mecburen Ben yine seni düşünüp dudaklarıma dokunacağım… Siyaha inat beyaza dost olan, ağaran saçlarım Sana götüremeyecek kadar yorgun bacaklarım Bitmedi bitmeyecek sanırım sana yazdığım şiir Bunun adı aşk, ne okus pokus veya ne de sihir… Sensiz baharlarda düşen her yaprağı sayacağım Şunu bil ki hep boş kalacak yatağımda sol yanım Göçmenlere kanıpta uğramazsan şayet yüreğime Ben yine seni özleyip dudaklarıma dokunacağım… Ama bil ki bu tende hep yanan bir ben var. Ve bu ateşler içinde üşüyen sevdalı bir yürek.! Ölmüş hayatın diri adımları atılacak sokaklara Ama ne sana açılacak bu kapı ne de bana… Sonraları ayrılıklar acıtmaz olacak elleri Kanayan avuçlar tutuyor olacak karanfilleri Ne suyum var şimdi ne de ışığım senden gayrı Ceylanım keşke sensiz yaşamak kolay olsaydı… Şimdi kim bilir kimin yüreğinde saklısın Kim bilir kimim rüzgârlarındasın şimdi Seni her saniye her an be an anacağım Sensiz mecburen dudaklarıma dokunacağım… Emre Vehbi Alkan Şiirbaz 22. Temmuz. 2006 ŞİİRİME SESİYLE RENK KATAN DOST ŞAİR, HEMŞEHİRLİM BÜYÜK ÜSTAD GİZEMLİKARTAL ( RAMAZAN KOCAPINAR ) A CANI GÖNÜLDEN TEŞEKKÜR EDER BAŞARILARININ DEVAMINI DİLERİM... |
sadece ayakta alkışlanır
tebriklerr üstat