Sabır TaşıAcılarımla, ızdırabımla yaşıttın; Gencecik,bir içim su idin Sabire. Ne yazık; sebebimin adıydı adın. Hasretimin, sevdamın da adıydın. Acı bir tad bıraktın gönlümde; İçimde sönmeyen közümün, Sabır taşı oldun Sabire... Yıllar sonra bile kanattın Kabuk bağlamayan yaramı; Sabır taşımı çatlattın Sabire. Arkana saklanan, sinen korkunun Tedirginliğin farkında değildin bile. Önünde duran ızdırabın da, Çilenin de farkında değildin Sabire. Dinmeyen acımın adı oldun Sabire! Üçüncü kere kaderim oldun Sabire; Sebebim oldun; kederim oldun; Sabır taşımı çatlattın Sabire! |