Ba'd el Harab ül BasraBöyle mi olmalıydın? Başına buyruk! Yıktın bütün kendi değerlerini... Yerle bir ettin tüm inançlarını... Oysa sen, Hep içine kapanıktın yıllarca! Ne derdini söylerdin kimselere, Ne acını paylaşırdın... Gömerdin içine, Sahipsiz ölüler gibi, sessizce. Kimseler görmeden, Kimseler duymadan... Yıktın bütün değerlerini. Yitirdin yıllarca didinerek ayakta tutmaya çalıştığın Kahrolası saygınlığını... Yerlere serdin inançlarını bir çırpıda... Kırkından sonra açıldın, arap atı gibi... Aslında; Ne yaman çelişkiler içindeymişsin! Çok geç anladın... Ba’d el Harab ül Basra! ... İstanbul, 02.06.2006 Cahit Kılıç |