OĞULCAN ARDA
Alır adını nehirden.
Coşar durur içten. Döner dolaşır sevinçten. Oğlum, oğludur kalpten. 1996 da ışık yaydı yaşantıma. Mimikler yapıp bakmasıyla. Ağlama sonrası gülmesiyle. Beni çocuk olmaya zorlamasıyla. Emekler durur evinde. Oyuncak aşkıdır sevgide. İlgi istemdir derinde. Ağlar güler beklentide. Büyüdü fidan oldu. Fikirleri güven sundu. Çalışması gurura kondu. Kişiliği dik durdu. Gülen yüzü hümanisttir. Neşe içinde kekliktir. Fikirler içinde gökyüzüdür. Çokluk içinde yıldızdır. Geçiyor günler, aylar yıllar. Çocuklar fidan olup büyüyorlar. Üzüntü, sevgi salıyorlar. Bizler giderken onlar çoğalıyorlar. AKILLI.H. 14aralık2009 |
Mimikler yapıp bakmasıyla.
Ağlama sonrası gülmesiyle.
Beni çocuk olmaya zorlamasıyla.
allah bağışlasın değerli şair çok güzeldi oğul kokan satırlarınız
yüreğinize saglık kaleminiz varolsun
saygılarımla
zaralıcan