DİNLE BÜLENT ERSOY DİNLE
Askerliğe laf söyletmem.
Senin özüne inemem. Söylenecek sözmü bunlar. Sen olmasanda vatanım yaşar. Rahat çıkıyorsun televizyona. Hür dolaşıyorsun etrafta. Mutlusun varsın Ülkemde. Askerim sayesinde oturuyorsun toprağında. Bülbül gibi şakıyorsun. Güzel şarkılar söylüyorsun. Asker söylemi gelince aklına. Ne dediğini bilmiyorsun. Şehitler ölmez. Vatan bölünmez. Bütünlük içinde varlar Türkiye mi oluştururlar. Anam kınalı kuzu gönderir askere. Babam şehit verir vatana. Sen oturursun evinde. Rahat, huzurlu, hür olasın diye. Gidiyor aslan yürekler. Şehit oluyorlar birer birer. Geçmişten günümüze böyleydi. Devamlılığımız askerliğimize bağlıydı. Evladım olsa göndermem diyorsun askere. Peki seni kim koruyacak düşmandan bin kere. Olursun köle kalırsın yerde. Askerim olmadığından girersin sömürgeye. Bu millet çıkardı seni göklere. İndirmesini bilir düz zemine. Sen söylersin yalnışları. Milletim anlatır doğruları. Oğullar koruyor bu vatanı. Analar büyütüyor evlatları. Oluyorlar birer kınalı kuzu. Senin için oluşturuyorlar huzurlu yaşamı. Osmanlı çöküşünde oluştu Türkiye m. Şehitsiz oluşmadı kurtuluş savaşım. Ordumla buluştu Cumhuriyetim. Şehidimle dalgalanıyor gökte bayrağım. AKILLI.H. |