Anneme MektupAnneme Mektup Bilmem ki anne? ... Nereden başlaşam söze, Hani derler ya, gözüm arkada kaldı, yüreğimde yare. Ayrıldığımız o gün var ya, işte o hüznü yaşıyorum hala. Ayrılık zor be anne! ... Yanıyor yüreğim pare pare. Hiç unutamıyorum ki anne, traktörle ayrıldığım o gün, Yolda araba da geç geldi, bekledim bir hayli Hep seni düşündüm, gözlerinde yaş belirdi, Ben de ağladım anne…. ama için için, Senden gizlemek istedim göz yaşlarımı, Biliyorum anne! .. Sen dayanamazsın benim göz yaşıma. Ne yapalım anne, erkek evladıyız ya, Gurbet bize mekan olmuş. Ama, yetiştirdiğin o kız evlatlar da yok anne, Hepsi evlendi, evli barklı oldu gitti gurbete. Babamla sen kaldın yapayalnız, koskoca evde. Anne, n’olur, köyden ayrılırken ağlama sakın! ... Sen de benim gibi gizle göz yaşlarını, eyleme mahzun. Pınar olan göz yaşların hatırımdan çıkmıyor hiç, Başındaki tülbentle siliveriyordun Yağmur gibi inen gözyaşını Ben senden beterim, N’olur anne ağlatma beni! ... “Çok küçükken çıktın gurbete..” diyor ve ekliyorsun: “Oğlum, sana doyamıyorum, gözüm yollarda kalıyor, merak ediyorum” Sanki ben sana doydum mu ki anne! ... Senin sevgin ölçülmez ki! ... Seni unutamam anne, unutamıyorum zaten. Anılarla yaşıyorum hep, gözüm gönlüm sizlerle, Şunu da anlatayım anne, Hani öğrencilik yıllarımdı, köyden ayrılacaktım; Tam sabah kahvaltısını yaparken, bir ses gelmişti dışarıdan: “…Hakkı’yı bekliyoruz, hadi yola çıkacağız, gelsin” diye, Lokma boğazımızda kalmıştı, düğümlenmişti adeta, Göz yaşlarımız pınar olmuştu anne, İşte, o gün bugündür unutamıyorum o anı. Sahiden, o zaman çok da küçüktüm anne, gurbet ve hasret zordu gerçekten. Peki şimdi büyüdüm de ne değişti sanki, Okul bitti, askerlik başladı. Derken geçim derdi sardı bacayı.. yine ayrıldık. Ben ayrılığa dayanamıyorum anne, Şunu da itiraf edeyim ki, Senden ayrıldığım her an, göz yaşlarımı tutamıyorum. Ben hiç değişmedim anne, Seni andıkça hep ağlamak geliyor içimden, Sızlıyor..evet yüreğim sızlıyor anne. Seni unutamıyorum anne. Yeter be anne, yine gözlerim doldu. Ellerinden öpüyorum, görüşürüz anne. Oğlun Hakkı…. (Ocak-2006) |
Senden ayrıldığım her an, göz yaşlarımı tutamıyorum.
Ben hiç değişmedim anne,
Seni andıkça hep ağlamak geliyor içimden,
Sızlıyor..evet yüreğim sızlıyor anne.
Seni unutamıyorum anne.
Yeter be anne, yine gözlerim doldu.
Ellerinden öpüyorum, görüşürüz anne.
AhhhAnnelerimiz Dünya da ve Ahirette bizim tek varlıklarımız bizi dünya ya getiren gecesini gündüzüne katan baş tacları Annelerimiz değerli hemşehrim sayfanızdan güzel içten bir şiiriinzi okudum en kalbi saygılarımla.