DÖNÜŞ…
Biliyorum. Suçluyum. Vebâlimle çoğaldım!
İster cürmü ifşa et, ister/sen, zorla ört/bas. Sandım ki ben kendimi, tüketirken sağaldım, İster düne sünger çek, ister/sen yak, kavur/kas. Tasanı dindir artık, sanma sevdâlın kaçak; İşte geldim kapına derdinden salkım saçak. Sorma bunca zamanı perîşanım gönlüm çâk; İster vur sözlerinle, ister/sen sus, ateş/kes. Çağlarca çalkalandım benliğimden âzâde, Ahdine yad olana, çıkar yol mu son vâde De… Sabra hafif kalır, en sitemkâr ifâde! İster/sen harla gürle, ister; hoşgörüyle es. Yanlışlar burgacında; alabora, nefsim baç, Arzuma meze oldum, tutkularıma topaç. Her nefes ümüğünde düğümlenir ya er geç, İster çöz, zehrini kus; ister/sen, vakârla sus. Neylersin yâr! Sence zül, bu delice ihtirâs, Girdabında durulup, artakalan şu mirâs Ki aklı darmadağın, ruhu palas pandıras İster öldür, ister/sen; umudun ipine as! İster güldür, ister/sen; yine bağla, kara yas… 18.08.2009 02:40 05.10.2009 20:12 Salih ERDEM / AYDIN |
Çağlarca çalkalandım benliğimden âzâde,
Ahdine yad olana, çıkar yol mu son vâde
De… Sabra hafif kalır, en sitemkâr ifâde!
İster/sen harla gürle, ister; hoşgörüyle es.
Sonra; tevekkül en acil ihtiyacımız oluyor..
Mutmainleşiyor ve son vadeyi hoşgörü ile es'meye durduruyoruz..
Nefisti..
Dualarımla