Gel ey karanlıkta
Güneşi anlatan adam,
Sana aydınlıkta ben
Güneşi göstereyim

Yüzündeki maskeyi at
Kalbindeki yalanını
Yüzünden okuyayım

Nedir sendeki bu öfke,
Ne bu ruha eziyet,
Çekilir mi bu çile
Sus biraz beni dinle.

Ben büyüğüm
Sen küçüksün
Sen alisin
Ben veliyim
Demekte ne oluyor
yalandan bir hayale
Neden gönlün coşuyor.

Ali olsan ne yazar
Veli olsan ne yazar
Bırak bunları şimdi
Ne sen ali ne ben veli,
ikimizde hakikati görmeli

Şu ıhlamur bu çınar
kavgasız gürültüsüz
Yaşarlar dostca beraber
Topraktan yükseldiler
Topraga dönecekler

İlkimiz de o
Ve sonumuzda
Ülkümüz toprak değilmi ?

Toprak la besleniriz
Toprakla yaşarız biz
Kökümüz agaç gibi
Topraga bağlı değilmi?

Dogumumuz ilk bahar
Son bahar ölümümüz
Ömrümüz iki bahar,
Bir baharda dirilir
Bir baharda ölürüz
Neye bizim öfkemiz
Adımız insan değilmi?

Bıkmadın mı bunca yıl
Karanlıkta gezmekten
Çıkar hele maskeni
Yüzüne güneş vursun
Henüz ilk baharda sın.
Ruhun gül olup koksun.

Ne savaşlar yapılsın
Nede barış bilinsin
Gül olalım gül açalım
Gül kokalım toprakca..