ŞAİRLİK BUDUR.
Acıyla tatlıyla, geçiyor yıllar.
İnişli çıkışlı, bitmiyor yollar. Gönül coşan sudur, sel gibi çağlar. İşte şair budur, gönülden yazar. Dağların başını, bulut kaplamış. Yürek hüzünlenmiş, ağıt başlamış. Yüce Mevla, beni böyle yaratmış. İşte şair böyle, yürekten yazar. Ülke dertleri de, üzer şairi. Çaresiz yaşarız, biz bu deviri. Özlüyor bir çoğu, belkide Sevri. İşte şair budur, özünden yazar. Güleriz halimiz, perişan iken. Düşman içimizde, Mehmet ölürken. Yavaş yavaş hain, yurdu bölerken. İşte şair böyle, hüzünden yazar. Sanki düğün bayram, ne oldu bize. Şaşıp kalıyorum, şu keyfinize. Nankörlük yerleşmiş, yüreğinize. İşte şair budur, harbiden yazar. Türkmendağlı bilir, düşman uyumaz. Yetkililer aciz, çare bulamaz. Taviz verseniz de, bu barış olmaz. İşte şair böyle, derdinden yazar. HİLMİ CAN. 22.EKİM.2009. (2519) |