Bir başkadır ortasından tren geçen şehirlerde yaşamak,
Bir başkadır, arkadaşım…
Başkadır.
Öğrenirsin daha çabuk hayattan kaçmayı,
Rayların altında kalmamak için,
Öyledir işte lokomotifler, ne getirirler kim bilir,
Geldikleri yerden?

Bir başkadır uyanmak sabahın 5.30’unda,
Başkadır günün doğuşunu beklemek,
Ve fark edersin tanrını, eli sırtına deymiş gibi,
Ve fark edersin tanrını, umut ederek.

Bir başkadır ortasından tren geçen şehirlerde yaşamak.

Bir başkadır işte, nasıl anlatayım?
Hani söylemek istersin de çıkmaz ya laflar ağzından,
Hani daha söylemeden anlaşılırsın bazen, öyle işte,
Nasıl anlatayım?
Farklı yani.

Güzeldir ama onun sesiyle uyanmak,
Tanımadığın insanları getirip, geçirir evinin önünden,
Kimi memleketini özlemiştir, kimi bıkmıştır evinden,
Öyledir işte trenleri beklemek, öyledir.
Ne yazarsan yaz, anlamaz en değer verdiğin,
Ne yazarsan yaz.

Sorarlar birde “neden yazdın” diye,
Bilmezler ki o da bilse yazmaz,
Bilse yazmaz.
Öyledir işte yazmak,
Anlaşılmaz.


01.03.2009 KOCAELİ