Ellerimden tut çocuk!
Ellerimden tut çocuk!
Ellerimden tut ve silkele beni; Silkele ki uyanayım bu çirkef rüyadan. Uyandır ve pembe kar yağan dünyana al beni... Ellerimden tut çocuk! Tut ve taşı toprağı kurabiye olan Irmakları çeşit çeşit meşrubat akan Süt kokan dünyana al beni... Ellerimden tut çocuk! Ellerimden tut, Beraber oyunlar oynayalım.. Saklambaç olabilir mesela... Ellerimden tut çocuk! Ellerimden tut ve gezdir beni Senin pembe adımlarınla dolsun sokaklar; Benim kirli adımlarım kapanır belki ozaman. Ellerimden tut çocuk,kaldır hadi kafanı Ve gökyüzüne bak! Birşeyler eksik bence; Mavi bir uçurtma... Yada pembe... Ellerimden tut çocuk,korkma! Erkan isa Şen |
Elimde pamuk helvam..
Etrafımda akıp giden zaman.
Ben koşmaktayım yalın ayak....
Kelebeklerin peşinden....
Yosun kokusuna sığmış geçmiş zaman..
Meleklere gülerim hala uykumda...
Hüzün mavisi gecelerden
Toz pembe yarınlara uyanmak...
Uyku mahmurluğunu
Demli bir çayla atmak yüzümden...
Yaşam akıyor yanı başımda..
Boş vermişim her şeye.
Sadece tatlı bir tebessüm konmuş yüzüme...
Uzat elini tutabilirim seni buradan.
Gel yarışalım kumsalda..
Bir sen beni geç..
Bir ben geçeyim bir adım öne....
(Müşerref ÖZDAŞ)
Sen yaşamın ellerinden tuttuğun sürece senin de ellerini tutanlar çok olacaktır..İçindeki çocuğun farkında olanlar için yaşam güzeldir..Sevgiler Şehri ve yaşamı sorgulayan genç adam..