Emanet Sevda
Algida kabında salçalı makarna yemek gibiydi hayat,
Soğuk ve layık olmadığı yerde... Fazıl Say dinliyordum ben, İniliyordu sevda… Ve gölgesiyle eşlik ediyordu bana Emanet tripod… Emanetti yazan ellerim ruhuna Tripodumun emanet olması gibi başkalarına… Kollarım, bacaklarım, sakallarım Taşaklarım hatta… Sansür uygulanacak her bir yanım Emanetti sana… İniliyordu ama; Emanetti sevda. “Erkan İsa Şen” |
Kutlarim Erkan Isa sair'im ...
Şiirinizi beğendim ... Ama manali ve felsefi dizelerdi ..
Şiirinizi çözmek zor ,harika yazıyorsunuz ..
Surrealist ve imgesel temelli,duygu ve dusuncenin girişim yaptigi ,
Guzel ve değerli bır siir...
Ve ani vurucu final harikaydi....
Ve Siir'in adi da kendi kadar guzel...
Tebrik ederim sair'im ....
Sevgilerimle ... JANET ....