Yağmur Damlası
Son damlasıydı yağmurun,
Issıza düşen bir gece, sessiz Diğerleri karışırken toprağa, suya ya da yeşile O beyaz kalma derdinde Çünkü çok sevmişti bulut olmayı Bir de hafif olabilmeyi her şeyden Fakat ağırdı yer En yüksektekini çekecek kadar Kuralları da vardı Karışmalıydı renkler, başlangıç ve bitiş Ve uymalıydı herkes, öncekiler kadar |