İki Kadın
İki kadın kol kola
Yaşlı bedenlerinde güvercin ürkekliği Yenilenleri bırakıp arkalarında Yürüyorlardı zamanda Küçük adımlarla Anıları taşıyorlardı yanlarında Ağırdı yükleri Ağırlaşıyordu her adımda Titredikçe güçsüz bacakları Yakınlaştı iki yaşlı yürek Zaman onları ayırana dek Tüm yükünü bırakıp arkadaşına Bir tüyün salındığı gibi Salındı Düştü toprağına İtirazsız karıştı zamana Anı oldu Yeni yük oldu Eski yoldaşına Yine boş kalmıştı kolu Yıllar yılı eşinin doldurduğu Yolu yoktu Başka yakını yoktu Son bir kez baktı Sevgili arkadaşına Yürüdü yalnız Gün batışına |