ELBİSEM KIRMIZI DİYE GÖREMİYORSUNUZ SİZBir insanın öldüğünü anlamak için mezarı mı olması gerekli? Bir kabirin içinde yatmayan sevdası yanmış melekler ölemez mi? Kimliksiz mevsimlerde vurdular beni Hesapsız kalmış bir yakamoz ışıltısında Bir ayrılık düştü bir gölgeden payıma Bir turnanın kanadında ölüme üşüşen akşamlarım var. Hani turnalar selam götürürdü sevgiliye? Bir yağmur başlıyor nefesinle bu nasıl bir tufan? Susmanın en siyahında hiç durmadan ağlayan Ansızın bir hicaz şarkı ölüyor düşlerimde Tüm günahlar bir güneşte kayıp yanıyor. Göçebe yine canım,bir ustura kesiği bir hasretin koynundayım. Kirpiklerimde saklı rüyalar can çekişmekte Biliyorum… Bin kere ölsem yetmez artık her ahım da Sol yanımda bir cehennem yakıyor beni Artık susturamam ki Şimdi hangi şehire sığar sensiz yüreğim? Bu ben miyim? Parmak uçlarımda yürüyen lal yangınlarda Böyle sessiz sedasız yürürsem nasıl ses çıkarabilirim ki? Her mülteci gecede bir intihar daha biriktiriyorum gölgene Kirli sözlerin ezberimden geçiyor. Siz sol yanınızda ki bıçak yaraları kanarken Hala’’seviyorum’’ diye haykırdınız mı? Şimdi benim hayatla aramı çoktan açan bir adam var. Yüzü ihanet siyahına bulanmış kokusu yitik akşamlarda Avuçlarından içirmiş sonbaharları giderken Çoktan bıçaklanmış bir meleğin saklı sevdasını oynuyorum. Sadece üç beş liralık lafları kaldı sadaka sevdasından Onları da çoktan bıraktım tek tesellisi olsun. Bilmiyorum ki Belki de ilk defa korkuyorum çoğalttıkça kaybolduğum senlerden Seni düşünmediğim her saniyede Sanki seni senle aldatmak gibi Hani dudakların mecnundu sevgilim? Neden susuzum o zaman çöllerde? Üzerimde al bir elbise var görsenize mahşerimin rengi Zemheri ayazlı uçurumlar biriktirmişim olmadığın her günde Kenarındayım kıyısında bırakın beni çıplak ayaklarımla Bırakın beni düşeyim ben kime tutunmuşum yar diye? Batıyor bir aşkın kara çakıl taşları güllerim kokusuz kaldı. Ve ben seni hiç acıtmadım ki Hiç kanatmadım ki seni Ya siz Elbisem kırmızı diye neden göremiyorsunuz hala? Ben kanıyorum… |
Bir kabirin içinde yatmayan sevdası yanmış melekler ölemez mi?
şiirin başı çok güzel.. satırların içinde kayboluyor zaten insan.. sonundaysa zaten kırmızıya bulanıyor yüreği insanın.. tebrik eder kaleminizin daim olmasını dilerim...