Kaybettim
Gülüşün yüzünden gülen yüzümü
İçimde benliği ruhu kaybettim Yalancı sözünden doğru sözümü Gözümde şenliği şuuru kaybettİm Zalimin okuyla işte şuramdan Aşığın sazıyla açık yaramdan Şairin diliyle geçtim haramdan Sözümde adabı şevki kaybettim Yıllar var dostlarım satır yazmadı Öldürdü sevdamı mezar kazmadı Damardan akacak kanım kalmadı Dünümde maziyi anı kaybettim Ne desem kı sözüm feryada dönse İcimde sönmeyen şu ateş sönse Beni benden alan benimle ölse Özümde sevgimi yolu kaybettim Ne bir söz çaredır dermansız bana Saygımı imtihan ettirme bana Nefret ki dilimde tutarım amma Sonunda kendimi seni kaybettim... ozan özsoylu |