Davet
Veremem sana,ak günlerin umudunu
Ve dolunayın bakışında, Üç odalı bir evde kuramam, Kan ağlarken ülkem. Çocuklara şu dizimde, Ninni de söyleyemem. Kuru baş soğan kadar kuru, Bir sevgiden başka; Hiçbir şey de veremem. Ne aşkından deliye döner, Ne de Ferhat olur dağlara düşerim, Seveceksen böyle sev beni; Unut aklından o geçenleri. Bu dağ,şu orman demeden, Gezegen bir ev ile, Ölümü her’an benimle, Tetikte yaşamaya ne dersin. Yaşar Cerit |
hele ölüm tetikte?..
Şaka bir yana şiiriniz çok hoş. Umarım umut dolu yüreğiniz hiç susmasın.selamlar