Korkunun Soğuk Elleri
Korkarsın
Sessizlikte çakan bir şimşektir belleğin Sende kendini kurar Yakınlığın, yakınlaşmanın yarattığı O sımsıcak sohbetlerle mühürlenmiş Bir zarftır gözlerin Senden anbean uzaklaşan bakışların Bıraktığı boşlukta eser soğuk, dondurucu rüzgar Bir cep bulma umuduyla Elini attığında pijamana Çaresizliğe uzanır parmakların Ne yazıktır Pijamanın bir cebi yoktur Korkunun soğuk elleri üşümekli Arar durur bir cep Geceye değer parmakların Gece olur sana cep Pijama... |