YAŞAMAK BU YAHiç umursamaz ummazdık kuytudaki devi uyuyor sanırdık meğerse bir serçeymiş yüreğimizde pır pır eden O’ ilkbahar tazeliğinde gelincik bir çınarın alt yapraklarıydım Aramızda; kaç kelebek kaç mevsim gelmişler geçmişler bahar baharlığına güz hazanlığına doyamadan. İşte; ben ilk kez alın yazısının bu kadar alın yazıklığı olduğunu gördüm canım acırken. Kaç yalancı baharda yanılmış kaç küçük esintiyi rüzgar sanmışım. Hafif çiselemeler sağanak değilmiş meğer ufak tefek heyecanlarmış aşk bildiğim değilmiş meğer. Seni öpmedim affet beni yanardık iyi ki sarılmadım gölgene sonrası üşürdük. Sen; benim için ufak tefek hazlar değildin papuç bırakılmıyacak yoksa ; şimdi yalınayak bir hayat sürerdim yada kollarında ölürdüm ömür boyu yatalak yarım yamalak.. yusuf engin tekin |