Uzaktan gelirim, pek çok özledim
Niceden beridir, yolu gözledim
Öpeceğim: yeri; böyle sözledim
Körüğün Yarma’da, dur otobüscü

Sazdere’den sonra, döneyim sola
Belki çıkıverip, geldiler yola
Hızlan da tez varam, vermeden mola
Körüğün Yarma’da, dur otobüscü

Ömrümün yarısı, geçti gurbette
Yoğruldu günlerim, nice hasrette
Yüreğimde sızı, kaldım kasvette
Körüğün Yarma’da, dur otobüscü

Bir bak tabelaya, sızladı içim
Basınca toprağa, olam bir biçim
Bir gurbet kuşuyum, yoktur göçüm
Körüğün Yarma’da, dur otobüscü

Koru’nun kokusu, ne güzel gelir
Gurbette olan da, sılayı bilir
Kalmadı ki sabrım, eller ne bilir
Körüğün Yarma’da, dur otobüscü

“Kul Hakkı” da söyler, güzeldir köyüm,
Yörükânı Türkmen, böyledir soyum
Göbeğim gömülü, Bozok’tan boyum,
Körüğün Yarma’da, dur otobüscü