Ana
Unutmadım, ahh benim ak saçlı anam,
Seni, Pencerenin önüne oturup, Hayaller kurarak, Gurbette olan beni, Hasretle, Beklediğini. Yola bakarmışsın, pencereden, Her akşam üstü, sen, Belki bu gün gelirdir diyerek, Akşam gelecek, tek otobüsü sorarmışsın, Gelip geçenden, Geldi mi, içinde yavrum var mı diyerek, Koşar gidermişsin, yaşlı margurusün geldiği Tek otobüslük garaja, Unutmadım anam, unutamadım, Unutamadım, unutmadım, Ben. Gurbetteydim de, hep ağlarmışsın, Ana yüreğiydi de taşıdığın sevgi dolu yüreğin, De, Hasretlik çeker, Özlermişsin, Ve sen yollarımı gözlermişsin, Ha bu gelir, ha yarın gelir diyerek, Bekler dururmuşsun, Pencereden yolları gözleyerek, Ahh, ah be anacığım, O günleri ben hiç ama hiç, Unutmadım, BEN. |
Değerli Ozan’ım, ANA adlı analara yaraşır, yakışır güzeller güzeli şiirinizi kemali afiyetle okudum.
- Pencerenin önüne oturup,”
- Yola bakarmışsın,”
- Geldi mi, içinde yavrum var mı diyerek,
-Koşar gidermişsin, yaşlı margurusün geldiği”(Yollara)
Birbirinden güzel bu satırları bizlerle paylaşan eller ve yürek dert görmesin..
Keşke içine tarlalarda-bağlarda,elleri nasırlı yüzü çizgili,analardan da bir iki satır serpiştirilseydi bana göre daha da evrensel olacaktı..
Bu şekliyle de çok güzel olmuş bir evlat ana sına karşı duyduğu saygıyı, özlemi hasreti, kavuşabilme umudunu, bu kadar yansıtabilirdi. Elinize yüreğinize sağlık…