Öğretmenim, helâl et hakkını.
Belletenim, öğretenim, öğretmenim…
Affet, lâyık olduğun bir düzen kuramadık, rahat ettiremedik seni bu memlekette… Tâyin ve sürgün belâsıyla geçti, gençliğinin en güzel yaşları. Üç-beş parça eşya, onlarca yürek yarası ile, il il, ilçe ilçe gezdirdik ve yorduk seni. Rahat ettiremedik… Her iktidarda değişen, sözüm ona yenilenen müfredatla, bildiğini unutturduk, sil baştan karman çorman ettik aklını. Suçu sana yükledik sonra, tüm memleket pek kabahatsiz sanki… Hak aramana bile tahammül edemedik, Meydanlarda horlandın, kovalandın, coplandın… Affet, lâyık olduğun bir düzen kuramadık, rahat ettiremedik seni bu memlekette… Öğretmen bekâr hanımsa kolay eş buldu da, ya erkekse, maaşı yetmez ev geçindirmeye diye, kız bile vermek istemedik. Öğretmenim sen elinden gelenin en iyisini ettin, ama biz sana millet olarak çok ayıp ettik. İyi birer öğrenci değildik zaten, iyi birey, iyi insanda olamadık… Yakışmadık verdiğin emeklere, öğrettiğin güzelliklere, affet… Sen yılmadın, çalıştın, çabaladın, okudun, okuttun, bölüştün, paylaştın. Bir şımarık çocuğun küstahlığı, gammazlığı ile cezalar aldın, sürgünler yaşadın, yetmedi linç edilircesine dövüldün, masûm öğrencilerinin gözleri önünde, vuruldun, ezildin, yerlerde sürüldün, vazgeçmedin yine yolundan… Affet, lâyık olduğun bir düzen kuramadık, rahat ettiremedik seni bu memlekette… Kirlenmeden, onurunla dimdik, tamamladın meslek hayatını. Namusunla, örnek bir yaşamla emekli oldun, sonra ne oldu peki? Affet öğretmenim, utanıyorum, helâllik istemeye dilim varmıyor, ne diyeyim bilemiyorum, elim ayağım dolanıyor, yüzüm kızarıyor… Emekli ikrâmiyesi alay eder gibi, alma hayâlini kurduğun evin peşinatına yetmez… Sende evlât büyüttün, hayırlı olsunlar istedin. Güç kanaat geçindin, kimseye de minnet etmedin… Öğretmenim ellerinizden öpüyorum, kusura bakma nolur, gözyaşlarım ellerini ıslatırsa. Yüzüne bakmaya utanıyorum, Hakkın çok üzerimde, ödeyemem biliyorum, Ama seni çok seviyorum… Allah binlerce râzı olsun senden, ne bildimse başı sensin… Azizsin, yücesin, değerlisin, baş tâcısın öğretmenim. Hayırsız öğrencin, ben, Neyzen Muharrem Dere… 23.45 – 24 Kasım 2009 İstanbul - Başakşehir |
Tebrik ederim. Saygılarımla...